Kto miał styczność z twórczością Federico Moccią ten wie, że jego książki to zbiór nieskończonej ilości aforyzmów i sentencji. Ja, czytając Chwilę Szczęścia miałam ochotę wyjąc ulubiony, czarny notatnik i wypisywać intrygujące mnie fragmenty. Zrezygnowałam jednak z tego, jakże niekonwencjonalnego pomysłu, bowiem przepisać musiałabym co najmniej ćwiartkę książki, a to przecież absurdalna sprawa…

Chciałabym jednak zwrócić Waszą uwagę na okładkę Chwili Szczęścia. Książka pochodzi z nakładów Wydawnictwa Muza i zdradzę Wam, że już 19 marca możecie kupić ją w księgarniach. Niemniej, niebieskie tło publikacji jest magnetyzujące. Nie wiem dlaczego, ale wiosenna pogoda i ta książka, to idealne połączenie dla niejednego fana książek Moccii. 

"Nie szukaj prawdy, niczemu nie służy"

Włochy każdemu z nas kojarzą się z ciepłem, sielanką, błękitnym niebem, pięknym wybrzeżem i „chwilą szczęścia”, która może wkraść się nasze życie. Właśnie na jej uchwycenie szansę ma nasz główny bohater, Nicco, lokalny sprzedawca gazet, którego los wcale nie jest kolorowy. Mężczyzna stracił ojca i kompletnie nie potrafi poradzić sobie z jego śmiercią. Wielokrotnie przywołuje też wypowiadane przez niego słowa, które ewidentnie kształtowały charakter i osobowość chłopaka. Miłosne perypetie Nicco także nie mają się dobrze, bowiem ma on nadzieję na ponowne związanie się z Alessią, byłą dziewczyną, która porzuciła go mówiąc proste „przykro mi”. Wydawałoby się, że szara codzienność nie ulegnie zmianie, że nadal będzie przychodził do pracy na uzgodnioną zmianę, albo że regularnie będzie spotykał się ze swoim przyjacielem, patrząc „spod byka” na  jego emocjonalne popisy. Historia jednak kryje w sobie nieoczekiwany zwrot akcji, którym jest przyjazd dwóch turystek, uwaga, z Polski! Nicco poznaje piękną Anię, a Gruby rozprawia o jej przyjaciółce… Nie mogę zdradzić Wam, jak zakończy się ta książka, jednak zachęcam Was do lektury. Tylko po przeczytani ksiązki przekonacie się, czy nasi bohaterowie odnajdą miłość, czy Gruby postanowi się wreszcie ustatkować, albo czy Rzym jest naprawdę tak piękny, jak pokazują rozmaite fotografie. 

Autor pisze charakterystycznym dla siebie językiem. Książka, jak już wspomniałam, zawiera mnóstwo sentencji, które mogą być dla Was życiowym drogowskazem. Wielokrotnie też posiłkuje się twórczością innych pisarzy, a więc mamy do czynienia z takim „pakietem szczęśliwości”. Jeśli jednak chodzi o sam sposób opisania fabuły, to pomysł na książkę bardzo mi się spodobał, kuleje za to przyciągnięcie czytelnika. Moccia rozkłada emocje swoich postaci na części pierwsze, pozwala nam zrozumieć kobiecą psychikę, a także męską reakcję na ich poczynania. Sądzę, że książka będzie idealna dla licealistek, które mogą czuć się oczarowane tak wrażliwym mężczyzną. Starsze Panie z kolei poczują pewnie niedosyt, bowiem w wielu miejscach akcja jest aż nadto przeciągnięta. Napomknę tylko krótko o kreacji postaci – zaskoczyło mnie wykorzystanie polskich turystek. To bardzo uroczy zabieg i muszę przyznać, że zaintryguje niejednego czytelnika.

Według mnie, propozycja ta jest jedną z najlepszych książek, jakie możecie przeczytać tej wiosny. Niestety nie wiem, jak wyglądają inne miasta, jednak do Warszawy zawitało słońce, zniknęła mgła, nie ma już mrozu – aż chce się żyć! Może to dziwne, ale ja wraz z nastaniem wiosny odżywam, niczym roślinki. Mam ochotę na miłosną, radosną literaturę przepełnioną pozytywnymi uczuciami, których nie sposób nie pozazdrościć bohaterom książki. Jeżeli więc macie podobne nastawienie do mojego – zachęcam Was do lektury.

Za Chwilę Szczęścia dziękuję Wydawnictwu Muza: