Jørn Lier Horst - Nocny człowiek

00:03

Choć minął miesiąc od premiery książki Jorna Liera Horsta to o Nocnym człowieku nadal jest naprawdę głośno. Czy przeczytaliście już najnowszą część przygód komisarza Wiliami Wistinga? Jeżeli nie, ten artykuł jest właśnie dla Was!

Piąty tom serii odsłania nieznane dotąd ciekawostki z życia komisarza Wistinga oraz pozwala zaznajomionym z cyklem czytelnikom odpowiedzieć na postawione dotychczas pytania. Wbrew pozorom książka nie bez powodu pokazuje najbardziej kontrowersyjne śledztwo i jednocześnie jest opublikowana na polskim rynku wydawniczym jako ostatnia. Zaspokaja ciekawość, pobudza zmysły, wciąga od pierwszej strony i sprawia, że czujemy niedosyt, gdy lektura dobiega końca. Może jest wątek, który niegdyś przeoczyliśmy? Może warto zmierzyć się z serią raz jeszcze? – zapewniam, że to jedne z wielu pytań, które z pewnością zadacie sobie po przeczytaniu przygód Williama Wistinga.

Najnowszą książkę rozpoczyna szokujący incydent! Na środku rynku w miejscowości Larvik zostaje odnaleziona głowa nastolatki. Głowa, wbita na pal i porzucona. Norweska policja, choć staje na wysokości zadania, nie potrafi rozwiązać zagadki samodzielnie, a więc tajemnice makabrycznej zbrodni musi wyjaśnić doświadczony komisarz, William Wisting. Początkowe trudności z wyjaśnieniem przyczyn zdarzenia, a także poznaniem tożsamości ofiary schodzą na drugi plan, gdy morderca bez wahania pociąga za kolejne sznurki, a jego ściśle uknuta intryga buduje fabułę naszej powieści. Seria zdarzeń opatrzona jest zadziornym, dziennikarskim piórem Line, córki Wistinga, za sprawą której książka przybiera zupełnie nowy wymiar.

Sprawdź na stronie Wydawnictwa

Seria z komisarzem Wistingiem to jeden z niewielu cykli, których lektura sprawia mi ogromną przyjemność i których wprost nie mogę się doczekać. Nocny człowiek to brakujący element układanki. Jak wielokrotnie Wam wspominałam, na polskim rynku seria została wydana z całkowitym pozbawieniem chronologii zdarzeń. Lawirowaliśmy od pierwszego do ostatniego tomu, nie znając przygód Wistinga na przełomie lat, jego problemów rodzinnych, zawodowych i zmian, które zachodziły także w jego osobowości. Niemniej, nie uważam czasu poświęconego na lekturę za czas stracony. Bywały książki lepsze i gorsze, ale jedno jest pewne - z każdym tomem pióro Horsta ewoluowało, język stawał się bardziej plastyczny, a fabuła książek wciągała jeszcze mocniej. Wierzę więc, że zdecydujecie się na poznanie tej historii i lada chwila będę mogła poznać Wasze opinie.