Z uśmiechem o śmierci? Z ironią o zabijaniu? O samobójstwie inaczej? Wypijmy toast za śmierć, za życie, za miłość! I… za brytyjski czarny humor na deskach Och-Teatru.
 |
| www.ochteatr.com.pl |
Vincent służy pomocną dłonią tym,
którzy chcieliby pożegnać się z życiem, w barwny i przezabawny sposób traktuje śmierć,
która jest jego codziennością od najmłodszych lat. Nie przychodzi w
mitologicznej czarnej podomce z kosą, poznajemy go, jako postawnego mężczyznę w
garniturze i rękawiczkach, zacierających ślady. Vincent nie traktuje życia
serio. Daje czas na zastanowienie, przemyślenie, rozmowę. Pokazuje świat w
innych barwach, przysłoniętych jednak ciemnymi okularami – kto w końcu zrezygnuje
z dodatkowego zarobku, mieszkając w pokoju na chińczykiem?
Truciciel to przezabawna komedia pomyłek, w której nic nie jest
oczywiste. Opowieść o śmierci inaczej, o zdradzie i miłości aż po grobową
deskę, gdzie każde słowo jest dwuznaczne, a każda kolejna minuta budzi więcej
niepokoju.
Kiedy w domu Celii i Waltera Bryce’ów
pojawia się Vincent, historia nabiera tempa. Kto właściwie chce popełnić
samobójstwo? Z czyjej ręki? Dlaczego pogrążona w depresji kobieta od wielu lat
chce pożegnać się ze światem? Kto jest autorem niedopisanych listów
pożegnalnych? Kim jest młoda sekretarka,
Angie, i jaką rolę odegra w życiu małżeństwa?
Z teatru wyszłam z niesamowitym
uśmiechem. Adaptacja w przezabawny sposób traktuje śmierć, która nie towarzyszy
nam w życiu codziennym. Wplecione w dialogi frazeologizmy nabierają zupełnie
innego znaczenia, gdy wypowiada je ktoś, kto staje się panem życia i śmierci, a
świadomość, że rozmowa z przedstawicielem firmy Exodus jest naszą ostatnią…
Sztuka Chappella ma jeszcze jeden
atut, który wyróżnia ją spośród innych spektakli. Autor pozwala nam
skonfrontować dwa podejścia. Jednym jest ścieżka śmierci, pokazana przez
Vicenta, uśmiechającego się do zwłok Truciciela. Drugim radosna fraza „Świat
jest piękny!”, co i rusz wypowiadana z ust samarytanina z telefonu zaufania.
Fantastyczna gra aktorska
Cezarego Żaka – mimika i intonacja jedynie potwierdzają kunszt tak wybitnej
postaci polskiej sceny. Na wyróżnienie zasługuje również odtwórca roli Waltera,
fenomenalny w swojej postaci Mirosław Kropielnicki.
Prapremiera spektaklu miała
miejsce 28 maja 2015 roku, a dziś po raz 50. możecie obejrzeć Truciciela w najlepszej odsłonie! Przed
Wami fantastyczni artyści - Małgorzata Foremniak/Karolina Gorczyca, Dorota
Pomykała/Dorota Segda, Mirosław Kropielnicki, Henryk Niebudek/Andrzej
Pieczyński, Cezary Żak - którzy pokażą Wam, jak wielkim uczuciem jest miłość i
jak wiele jesteśmy dla niej poświęcić.
Na zakończenie słowa, które o
spektaklu powiedział sam Cezary Żak:
Truciciel to klasyczna czarna komedia omyłek. Zawsze lubiłem ten gatunek w teatrze. To nie tylko czysta rozrywka, ale też dreszczyk emocji i zazwyczaj wciągająca intryga. Eric Chappell to mistrz gatunku. My, aktorzy, kochamy takich autorów, bo dają nam świetną partyturę do grania - w postaci dialogów - i krwiste charaktery. W tym przypadku będą to: literat znoszący napady depresji u żony (oraz jej fanaberie dotyczące odejścia z tego świata), jego sekretarka (będąca jednocześnie jego kochanką, z którą zaplanował morderstwo), znudzona życiem żona, samarytanin (poświęcający się dla innych, ale z problemem we własnej rodzinie) i w końcu Vincent, pracownik Exodusu (wynajęty do otrucia klienta, co jednak okaże się nowym etapem w jego życiu). Dobrej zabawy! (źródło: aict.art.pl)
- 11:08
- 14 Comments
