Teresa Grzywocz - Z chmur do Azji. Stewardesa w krajach Dalekiego Wschodu
20:12
Ostatnie podróże sprawiły, że postanowiłam powrócić do
zapomnianej i czasem ignorowanej przeze mnie literatury podróżniczej. Dzisiaj
chciałabym zabrać Was do Azji razem z Wydawnictwem Dolnośląskim i autorką
pewnego bloga...
Azja nie jest kontynentem, który chciałabym zwiedzić. Nie uważam,
że jest mniej interesująca niż pozostałe zakątki świata, albo że nie zdoła mnie
zachwycić, ale wydaje się w pewnym stopniu nieosiągalna, wyobcowania i niedostępna.
Podróż z Teresą Grzywocz była dla mnie niespodzianką. Kilka pięknych
miejsc, pokazanych ze swoimi wadami i zaletami zostaje zamkniętych w blisko 300-stronicowej powieści. Singapur, najpiękniejszy i najbardziej bezwzględny to clue
naszej opowieści. Autorka nie szczędzi słów. Dzieli się z nami pięknem
krajobrazu, nowoczesnością i tym, co kryje się pod osłoną wykreowanej
rzeczywistości, takie jak relacje międzyludzkie, kuchnia, lokalne supermarkety czy obecność natarczywych gburów.
Przewagą tej książki jest zdecydowanie forma. Teresa Grzywocz przedstawiła
prawdziwe historie w niecodziennym wydaniu. Poszczególne opowiadania, krótkie
relacje to swego rodzaju reportaż, oparty na obserwacji i własnym doświadczeniu.
Autorka podróżowała po wielu miejscach, odwiedzała każde z nich, starała się
wtopić w tłum i nie wyróżniać. Pragnęła czuć się swojsko i sprawić, by jej
obecność nie krępowała mieszkańców. Czasem miałam nawet wrażenie, że jest jak Wojciech Cejrowski, który podróżując po Ameryce Łacińskiej wtapia się
w tłum, który przyjmuje go pod swój dach i pokazuje sposób na życie, którego
nie zna żaden biały człowiek. Tak jest i tutaj, Azja nie tylko jest dla nas
odległym lądem, ale i zlepkiem zupełnie innej kultury, przekonań czy wiary. Jeśli
chcecie poznać ją od kuchni, zachęcam do lektury.
Każda z opowieści zawartych w książce czaruje i każda pokazuje nowy element podróżniczej
układanki. Jedyną wadą, jaką znalazłam to język
autorki. Nie czytałam tej propozycji z zapartym tchem, a traktowałam ją jako podróżnicza
ciekawostkę, bowiem Teresa Grzywocz relacjonuje wszystko czymś w rodzaju notatek. Każdy rozdział zawiera w sobie jeden temat, a skoro nazywają się m.in. "Prasa", "Jedzenie" czy "W hotelu" - sami możecie odgadnąć, co się kryje pod nimi.
 |
| Sprawdź na stronie Wydawnictwa |
Czy warto przeczytać książkę Z chmur do Azji. Stewardesa w krajach Dalekiego Wschodu? Moim zdaniem tak, ale jeśli oczekujecie zapierające
dech w piersiach wyprawy po Wietnamie, Kambodży cy Sri Lance to zdecydowanie muszę odesłać
Was do innych książek. Jeżeli jednak pasjonuje Was Singapur, któremu Teresa Grzywocz poświęca najwięcej uwagi, z pewnością będziecie zadowoleni.
12 opinii:
moja mama marzyła by zostać stewardessą
OdpowiedzUsuńJa również, gdy byłam młodsza :) Los się potoczył inaczej, ale zawsze pozostaje "co by było, gdyby..." :D
UsuńPrawdziwe historie, własne doświadczenia... taką literaturę podróżniczą lubię. Chętne przyjrzałabym się bliżej temu Singapurowi :)
OdpowiedzUsuńZdecydowanie Singapur zasłużył na najwięcej uwagi w tej książce, jeżeli masz ochotę na taką lekturę - zachęcam :)
Usuńchciałabym dać się porwać z ową pozycją:)
OdpowiedzUsuńSama nie wiem czy to dla mnie, ale muszę się chyba przekonać i wyrobić sobie własną opinię :D
OdpowiedzUsuńDokładnie tak :) Książka nie trafi do wszystkich, ale zawsze mogę polecić Ci lekturę bloga Teresy Grzywocz.
UsuńJa w takich książkach nie gustuję więc raczej odpuszczę.
OdpowiedzUsuńJa również często podchodzę z dystansem, ale czasem warto poznać nowe miejsca :) choćby geograficznie i kulturowo.
UsuńMogłabym spróbować przeczytać, chociaż nie wiem czy by mi się ta książka spodobała :)
OdpowiedzUsuńJest specyficzna, o czym z resztą pisałam :) Najlepiej wyrobić sobie własną opinię, zdecydowanie.
UsuńGdybym mogła, to z chęcią zwiedziłabym całą Azję. Może nie jest to kontynent, który pociąga mnie najbardziej, jednak jestem go bardzo ciekawa. Czasem chciałabym być stewardessą, jednak mój strach przed lataniem mi na to nie pozwoli ^_^
OdpowiedzUsuńDziękuję!