Stawa Młyny, czyli znak nawigacyjny w kształcie młyna, znajdujący się na końcu falochronu Zachodniego. Aby rozwiać Wasze wątpliwości zaznaczam - nie jest to latarnia morska i nie można wejść do jego wnętrza. Warto natomiast zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie przy malutkich drzwiach wejściowych :)


Mało kto wie, że wiatrakiem wiąże się też pewna legenda. Według niej w jego wnętrzu mieszkał młynarz, który potrafił przywrócić młodość i wigor marynarzom, którzy miesiącami pływali po morzu i wracali do domu zmęczeni, posiwiali i z nowymi zmarszczkami na czole. Młynarz ten zalecał im okłady z błota, kąpiele w Bałtyku i spacery, które według legendy potrafiły zdziałać cuda. Po jego śmierci nikt inny nie znał receptur młodości, jednak do dziś ludzie z całego świata przyjeżdżają tam na okłady z błota, spacery i kąpiele w morzu. Do Stawa Młyny dojść można tam zarówno brzegiem morza, jak i wspomnianym falochronem, prowadzącym prosto do Fortu Zachodniego. 

Latarnia morska w Świnoujściu to najwyższa latarnia nad polskim morzem, która od 1857 roku pełni swoją aktualną funkcję. Wysokość budowli to aż 67,7 m, na którą składa się ponad 300 schodów. Bilety wejścia na latarnię 8 zł (normalny), 5 zł (ulgowy) W weekendy do latarni dojeżdża autobus linii 2.

Na wyróżnienie zasługuje plaża w Świnoujściu, będąca najszerszą nad Morzem Bałtyckimi na skutek cofania się morza. Kąpielisko jest płytkie i przez to dużo bezpieczniejszej niż w innych częściach wybrzeża, a sama woda jest zdecydowanie cieplejsza niż w innych rejonach. Kąpielisko na wyspie Uznam od 2006 roku otrzymuje certyfikat Błękitnej Flagi.


W porcie natomiast gości nie tylko prom, pozwalający przeprawić się na wyspę, ale i liczne statki pasażerskie i wojskowe. Niektóre z nich naprawdę imponują - np. Jan Śniadecki. Czuję się przy nim taka... mała.

Fort Gerharda znajduje się obok latarni morskiej i do dziś jest jednym z najlepiej zachowanych dziewiętnastowiecznych pruskich zabudowań. Imponuje i pozwala przenieść się do XIX wiecznego miasta, które musi bronić swojej autonomii przed wrogiem. Zderzycie się również z tym, co stworzyli Niemcy, Rosjanie i Polacy, a historię tego miejsca opowie Wam pruski żołnierz, pełniący misję przewodnika. Niesamowita przygoda!

Nothing Special, czyli jedno z niewielu miejsc, które źle wspominam. Promenada w Świnoujściu to zwyczajny deptak, przypominający Krupówki, otoczony drogimi hotelami, kiepskimi restauracjami i straganami z pamiątkami. Są jednak gofry ;)

W obrębie morza, wśród uzdrowisk czekają na Was trzy kościoły: Kościół Chrystusa Króla, Kościół Rzymskokatolicki pw. Matki Bożej Gwiazdy Morza, Kościół Rzymskokatolicki pw. Św. Bernarda.

Zwiedzić mieliśmy okazję tylko jeden z nich. Po wrzucenia do puszki pieniążka otrzymaliśmy karteczkę z sentencją „Pokój zostawiam wam. Pokój mój wam daję. Nie taki jak daje świat. Ja wam daję.. Niech się nie trwoży serca warze ani nie lęka". Obecność w pozostałych pozostawiamy Wam :) Do jednych z niewielu atrakcji miasta należy także wieża widokowa kościoła Marcina Lutra. 

Malownicze miejsce, by odpocząć od miejskiego zgiełku. Jest wyjątkowo olbrzymim terenem zielonym w sercu miasta, pozwalającym dostrzec to, co co piękne w naturze. Z drzew wyrzeźbione zostały przeróżne zwierzęta, które cieszą oko i przyciągają niejednego amatora, zwłaszcza dzieci :) Dodatkowo, parkiem dotrzecie do dwóch fortów - Anioła oraz Zachodniego Fortu Artyleryjskiego - Muzeum Historii.

Tego miejsca nie odwiedziłam tylko dlatego, że nie do końca leżało w obszarze naszych zainteresowań, a czas naglił. Wystawa podzielona jest na trzy części opisujące faunę każdej z nich. Znajdziecie tam ciekawostki o Morzu Bałtyckim, wodach arktycznych i strefie mórz. Nie zabraknie też informacji na temat bałtyckiego bursztynu, który nad otwartym morzem często można znaleźć na plaży. 

Świnoujście wydaje się wspaniałym miejscem na wycieczki rowerowe. W mieście aż roi się od ścieżek rowerowych, a samo leśne wybrzeże posiada dobrej jakości drogi. Wytyczone szlaki dla jednośladów są cztery, a ich długość to ponad 100 km długości. Infrastruktura miasta i okolic również jest świetnie przygotowana, więc jeśli tak jak ja kochacie zwiedzanie na pokładzie jednośladu, gorąco polecam ten rejon. 

Podróż z Warszawy na wyspę Uznam trwa wiele godzin i dodatkowo wiąże się z przeprawą promową. Przewiezienie auta na pokładzie promu nic nie kosztuje, ale bywają gigantyczne, kilkugodzinne kolejki. Samo miasto jednak nie zrobiło na mnie większego wrażenia. Zaskoczył mnie całkowity brak młodych ludzi, a najbardziej wieczorne potańcówki, których uczestnikami byli pensjonariusze pobliskich sanatoriów. Szok! Na pewno jednak można tam wypocząć, choć nocą nadal tętni życie. Moim kolejnym zastrzeżeniem były wysokie ceny. Za niewielki pokoik (wybrany z najtańszych) z dwoma noclegami przyszło mi zapłacić blisko 800 zł!

Do Świnoujścia raczej nie wrócę. Nic nie ujęło mnie szczególnie za serce, a z pewnością na mapie Polski i świata jest wiele wspaniałych miejsc do zobaczenia, które zaskoczą mnie dużo bardziej. Bardzo podobał mi się fort Gerharda oraz podziemna trasa turystyczna, mieszcząca się 3 km dalej. Te miejsca mogę Wam gorąco polecić, bo wiem, że się nie zawiedziecie. Mam jednak nadzieję, że gdy zapytacie Co zwiedzić w Świnoujściu, będziecie mogli wrócić do tego wpisu i jednocześnie ochronić  się przed wydanymi pieniędzmi.