Agnieszka Pruska ponownie zabiera nas w kryminalną podróż do Trójmiasta. Choć w niecodziennej kolejności, po raz kolejny przestawiam Wam Komisarza Barnabę Uszkiera! 

Literat jak się okazuje nie jest książką wybitną, ale dobrą. Nasza lektura zapowiada się fenomenalnie, gdy funkcjonariusz dyżurny odbiera telefon, a w słuchawce wita go przerażony głos gdańskiego księgowego – Dzień dobry, znalazłem mumię. Na miejsce zabroni trafiamy razem z Barnabą Uszkierem i śledczymi jego działu. Tam zawiązuje się nasza fabuła, wszyscy policjanci są zaintrygowani nietypowym znaleziskiem i tym, co kryje się w głowie tajemniczego mordercy. 

Książka Agnieszki Pruskiej pomimo ciekawego wprowadzenia na długo staje w miejscu. Śledztwo nie nabiera rozmachu, kolejne kroki są oczywiste i przewidywalne dla każdego miłośnika kryminałów, a policjanci nie potrafią połączyć ze sobą na pozór jednoznacznych faktów.  Sam profil mordercy po kilku miesiącach wydaje się na pozór płaski i źle nakreślony. Odnalezione ciało Angeliki Mięsko było… zmumifikowane, a jak wiemy, proces ten wymaga kilku miesięcy ciężkiej pracy i odpowiednich warunków. Zabójca jest nieobliczalny, a śledztwo stoi w miejscu. Gdzie finał tej powieści? Ratunek dla książki Pruskiej przychodzi po niemalże 100 stronach. Kolejna zbrodnia i nowe tropy pozwalają pchnąć śledztwo do przodu. Historia na pozór nudna nabiera tempa, a każde odkrycie i każda postać wnosi drobny element do naszej układanki. Początkowy zawód rekompensuje nam dalszy bieg zdarzeń, a więc muszę powiedzieć Wam jedno – Literat to książka dla wytrwałych. 

Pierwszy tom serii Barnaba Uszkier to gratka dla wszystkich miłośników dreszczowców i fanów kryminalnych intryg. Jeżeli nie boicie się nawiązania tajemniczo intrygującej relacji z mało popularną pisarką – Agnieszką Pruską – i macie odwagę stawić czoło czyhającemu niebezpieczeństwu, spędźcie wieczór przy lekturze książki Literat. Książka ta nie należy do najlepiej skonstruowanych powieści, przede wszystkim z uwagi na warsztat autorki, ale jest godna uwagi. Niebawem na Odsłoń Kulturę kilka słów o drugim tomie serii – Hobbysta!

Gdańsk to niezwykle piękne miasto. Stare kamienice, klimatyczne uliczki, intymne zaułki, wspaniała plaża i morze. Morze, nad które ciągnie nas wszystkich. Uwielbiamy wodę. Bezmiar, jaki nas otacza pobudza nasze zmysły, a udział w morskich rywalizacjach zwiększa poziom adrenaliny, który daje poczucie… szczęścia. Agnieszka Pruska w niesamowity sposób opisuje nam Trójmiasto. Pokazuje nieodkryte dotąd zakamarki, zabiera nas w interesujący spacer po Gdańsku, w którym bez wątpienia rodowity mieszkaniec poczuje się jak w domu, a zwykły czytelnik z pewnością zapragnie odwiedzić to miasto. Niefrasobliwa opowieść, którą czytamy w mgnieniu oka to niesamowicie wciągająca historia, którą czeka nie lada sukces na polskim rynku.

Autorka stworzyła wyjątkowo dopracowaną i przemyślaną w najmniejszym szczególe fabułę książki. Lawirowanie pomiędzy kolejnymi wątkami i sekcjami  Żeglarza jest płynne, lektura staje się przyjemna, a akcja choć pozornie dzieje się mozolnie, powoli, jest bardzo dynamicznie pociągnięta. Spokój przesycony emocjami bohaterów, ich osobowością, przyzwyczajeniami i codziennością. Jeżeli jednak chodzi o samą treść – Żeglarz jest 3 tomem serii opowiadającym losy komisarza Barnaby Uszkiera. Sam motyw wykorzystania sportowców do fabuły kryminalnej powieści to nie lada wyzwanie i gratka dla miłośników thrillerów. Pruska w świetny sposób opisuje kryminalne, czasem okropne i obrażające nas elementy śledztwa, co być może wynikać z faktu, iż należy do Oliwskiego Klubu Kryminału i wszelkie ciekawostki stają się jej codziennością. Sama historia nie jest jednak nieprzyzwoicie brutalna ani niebezpieczna. Jest intrygująca, tajemnicza, uszyta w piękny sposób. Mamy jednak co czynienia z walką tytanów – przebiegłymi przestępcami i doświadczonymi funkcjonariuszami policji. Kto wygra ten pojedynek? Na to i wiele innych pytań musicie odpowiedzieć sami.

Cóż, zdecydowanie polecam Wam Żeglarza, nawet pomimo tego, że to moje pierwsze spotkanie z Agnieszką Pruską. Mam nadzieję, że w przyszłości będzie kontynuowała historię komisarza Uszkiewa, bowiem podobnie jak w książkach Jorna Liera Horsta, zaczynamy poznawać również jego życie prywatne. Czy w kolejnym tomie przyjdzie nam zmierzyć się z jego rodzinnymi problemami? Byłoby to oczywiste, ale nawet jeśli tak się stanie, wierzę, że autorka w równie intrygujący sposób przedstawi nam swoje spojrzenie na tę historię.

Gorąco polecam! Żeglarz to jeden z lepszych polskich kryminałów na rynku! Miłej lektury :)