Dawniej znana maksyma, dziś błędnie odbierana, nadal motywuje ludzi do podróży do Neapolu. W mieście aż roi się od turystów, którzy mniej lub bardziej zwracają na siebie uwagę. Mówią jednak, że Neapol to miasto brudu, drobnych przestępstw i mafii. Mówią też, że ludzie z południa nie grzeszą inteligencją i nie ma sensu na nich polegać. Jak jest naprawdę?

Zacznijmy od początku. Mało kto wie, że Neapol był punktem styku pomiędzy Rzymem i prężnie rozwijającym się cesarstwem a starożytną Grecją. Wszystko, co nasza kultura zaczerpnęła z południa wywodzi się właśnie z Neapolu, który dziś jest trzecim co do wielkości miastem we Włoszech i nikt już nie pamięta o jego zasługach. Wszystko jednak zaczęło się od Parthenope, gdzie już w IX wieku p.n.e. założono pierwsze miasto, mieszczące się na pobliskiej wyspie (dzisiaj znajduje się tam zamek Castel dell’Ovo). Nea polis z kolei, czyli nowe miasto, przez kolejne tysiąclecia tworzyło się na widocznym z niego lądzie.

Mnie Neapol urzekł. Odbiega od standardów północnych Włoch, mało się rozwija gospodarczo i technologicznie, ale… króluje pod wieloma względami. Historia Neapolu jest zadziwiająca. Mieszkańcy tej części Włoch nawet nie integrują się ze swoją flagą, a gdy zapytacie na ulicy tych starszej daty, rodowitych neapolitańczyków, skąd pochodzą, nie odpowiedzą, że z Italii a z Parthenope. Neapol ze względu na swoje geograficzne położenie tuż nad morzem Tyrreńskim i archipelagiem Wysp Flegrejskich miał kluczowe znaczenie na kartach historii. Wiele krajów chciało podbić Neapol (wielu się to udało), a wśród nich byli m.in. Hiszpanie czy Francuzi. 

Skoro wiecie już tyle o historii, przejdźmy do spraw przyjemniejszych - co zwiedzić w Neapolu?

Największe atrakcje Neapolu przyciągają każdego roku miliony turystów. W sercu starej części miasta znajduje się dzielnica hiszpańska, Quartieri Spagnoli, końcem której jest jedna z najpopularniejszych ulic, czyli via Toledo. We wspomnianej dzielnicy, powstałej na początku XVI wieku, swoje mieszkania i garnizony miały wojska hiszpańskie. Dziś obszar ten charakteryzuje się wysokim bezrobociem i słynie z drobnej przestępczości (kradzieże torebek i aparatów fotograficznych rozsławiły dzielnicę), natomiast my czuliśmy się tam naprawdę bezpiecznie. 

Punktem obowiązkowym dla każdego, kto chce poznać historię miasta i jego pobliskich miejscowości jest Narodowe Muzeum Archeologiczne, uważane za jedno z najcenniejszych na świecie, bowiem znajdują się tam artefakty m.in. z Pompejów, Stabii i Herkulanum, ocalone po wybuchu wulkanu. 

Skoro już jesteśmy przy Wezuwiuszu - tam również musicie pojechać. Nie należy on do olbrzymów i od 1944 roku pozostaje w uśpieniu, ale nadal należy do najniebezpieczniejszych wulkanów na świecie.

Pobliskie Pompeje również robią wrażenie, choć najbardziej zaskoczył mnie fakt, że nadal trwają prace archeologiczne i kompleks każdego dnia się powiększa. 

Będąc w Neapolu pamiętajcie, że miasto ma swoje lustrzane odbicie. Skała na której znajduje się miasto, czyli żółty tuf, ma niezwykłe właściwości plastyczno-budowlane i każda z budowanych nad ziemią kamienic pod swoją powierzchnią ma identycznej wielkości… dziurę. Kiedyś były one zapełnione wodą, tworzyły specjalne cysterny dla mieszkańców sprawiając, że Neapol był pierwszym miastem w Europie (a może i na świecie), które doprowadzało wodę do piętrowych mieszkań. W trakcie wojny opróżnione cysterny pełniły funkcję schronów (i wg raportów ani jedna z nich nie uległa zawaleniu w trakcie amerykańskich i niemieckich bombardowań). Co więcej, po zakończeniu powstania, które znacie pod nazwą Cztery Dni Neapolu, mieszkańcy wszystkie gruzy z zawalonych budynków i rozmaite śmieci wrzucili do cystern. Kilka z nich przez lata udało się już oczyścić i są one dostępne dla turystów. Warto zobaczyć te miejsce. Nazywa się Neapolis Sotterrata. 

Jest jeszcze wiele propozycji na mapie Neapolu, m.in. Cmentarz Fontanell, katakumby di San Gennaro czy najstarszy w Europie działający teatr. Już za kilka dni pojawi się kolejny wpis, a w nim aż 23 miejsca, które musicie zwiedzić w Neapolu. 

Neapol, co musicie wiedzieć przed podróżą?

Jeśli planujecie zwiedzać Kampanię dłużej niż jeden dzień, warto skorzystać z Arte Card, która upoważnia do korzystania z komunikacji miejskiej w Neapolu i w zależności od pakietu, pozwala zwiedzić od dwóch do pięciu atrakcji za darmo, a kolejne ze zniżką 50%.

Co jeść w Neapolu? 

Bez dwóch zdań na ulicach miasta króluje pizza Margherita. Wśród polecanych miejsc znajduje się L'Antica da Michele, Don Vincenzo czy Gino e Toto Sorbillo. Pamiętajcie jednak, ż nie samą pizzą Neapol stoi. Spróbujcie koniecznie tradycyjnych włoskich makaronów z owocami morza, albo z pomidorami i parmezanem. Gnocchi również są wspaniałe. Warto też wiedzieć, że lokalnym przysmakiem jest Pasta e fagioli - prosta potrawa z dodatkiem fasoli. I... koniecznie spróbujcie domowego wina - vino della casa.

Bezpieczeństwo w Neapolu 

Na koniec chciałabym też stanąć w obronie miasta. Spędziłam tam cztery dni i naprawdę czułam się bezpiecznie (z jednym wyjątkiem). Legendarna mafia nadal działa w Neapolu jak i w całym kraju, ale najważniejsi jej przedstawiciele dzielą się wpływami gospodarczo-ekonomicznymi, zamiast toczyć walki na ulicach miasta. Kradzieże, handel narkotyków czy każda z innych form przestępczości nadal są tam obecne, ale powiedzcie mi - gdzie ich dziś nie ma? Mając oczy dookoła głowy i dbając o swoje bezpieczeństwo raczej nic złego Wam nie grozi. Co więcej, Neapol wcale nie jest na szczycie listy najniebezpieczniejszych miast w Italii. Już dawno prześcignęła go Bolonia, Rzym czy Rimini.

Mówi się, że Neapol można kochać lub nienawidzić, ale dla mnie to miasto całkowicie odbiega od norm i standardów, ale przepełnione jest życzliwymi, uśmiechniętymi ludźmi. Możecie zwiedzić jego ulice samodzielnie, albo kupując wycieczkę zorganizowaną za pośrednictwem biura podróży Itaka. Ceny są naprawdę przyzwoite, a będziecie czuli się bezpiecznie i komfortowo. Mało tego - świadomie, bo w towarzystwie przewodnika, zwiedzicie całe miasto. Weźcie to koniecznie pod uwagę planując swoją podróż. Nas miasto naprawdę zauroczyło i wierzcie mi, w Neapolu nie można się nudzić. Tam kultura zaciera się nie tylko z historią, ale również kulturą i codziennością zwykłych ludzi.

Kochani... celowo nie dodałam tu najpiękniejszych zdjęć. Wiecie dlaczego? Bo Neapol właśnie taki jest! Brudny, przepełniony wiszącym praniem, pomazany (czasem) przepięknymi muralami, pełny śmieci i niezorganizowany. Ale wiecie co? Jak zaczniecie oddychać lokalnym powietrzem i poznacie mieszkańców tego miasta, stracicie dla niego głowę. Ja nie mogę doczekać się powrotu do Neapolu :)