Joanna Bagrij - Oddech Śmierci
13:45Joanna Bagrij, pracująca w mojej branży, miłośniczka literatury popełniła intrygująca książkę. Jak pisze na swoim blogu, sam pomysł narodził się już w 2013 roku, a zainspirowały ją inne kryminalne powieści znanych autorów.
Napisanie dobrego kryminału nie jest
jednak rzeczą prostą. Zawód copywritera mobilizuje do tworzenia nowych rzeczy,
zmusza do poprawnego składania słów i jednocześnie zainteresowania czytelników.
Oddech śmierci jest jednak debiutem
młodej Joanny Bagrij, dlaczego więc powinniście przeczytać tę książkę?
Czytając opis powieści muszę się
do czegoś przyznać – spodziewałam się sztampowej książki, jednakowej,
monotonnej i ze słabo wypracowanym piórem. Naprawdę. Czym nowym jest seryjni
morderca? Czym zaskoczy nas korupcja funkcjonariuszy? W ilu książkach sprawca celowo
zostawia ślady w miejscu zbrodni, a później wymyka się temidzie w najmniej
spodziewanym momencie? Ślepa sprawiedliwość?
Bagrij postanowiła nas jednak nas
nieco zaskoczyć. Na miejscu zarodni nie ma żadnych śladów. Morderca, owszem,
pozostawia ślady, ale są to jedynie znaki i symbole, które nie ułatwiają śledczym
rozwiązania zagadki. Sami policjanci również nie kwapią się do analizy zbrodni.
Wydaje mi się, że autorka postanowiła nieco ironizować z wymiaru
sprawiedliwości. Lista kroków, które udaje im się wypełnić w każdej części daje
jakiś jednoznaczny trop, ale w momencie, w którym policjanci są przekonani, że
zdemaskowali sprawcę – dochodzą słuchy o kolejnej zbrodni. Akcja jest
stosunkowo wartka, książkę czyta się lekko, a w całą fabułę wmieszane są
rozmaite postaci – policjanci, arystokratyczne rodziny, obłudni wielbiciele
sztuki, biznesmeni. Tutaj więc czas na pierwszą wadę książki (moim zdaniem). Podczas
lektury brakowało mi obszerniejszych opisów i informacji. Autorka zdecydowanie
skupia się na seryjnym mordercy, pozornie to on jest główną i najważniejszą
postacią tej książki, a wszelkie inne wątki pozostały na drugim planie. Wszystkie
elementy jednak są spójne ze sobą i choć motywów pojawia się naprawdę wiele,
każdy z nich odnajduje swoje miejsce w tej historii.
Kto i dlaczego został porwany? Kim
jest seryjny morderca? Czyj „oddech śmierci” stanowi tytuł powieści Bagrij? W co
zamieszani są funkcjonariusze policji? Czy odnajdą brutalnego i przebiegłego killera?
Na te pytania odpowiedź uzyskacie jedynie podczas lektury.
Cała historia jest dość klarowna.
Poznawane postaci nie angażują naszej uwagi, pojawiają się, znikają, ale nie
budzą zbytnich kontrowersji. Na samym początku lektury poznajemy rodzeństwo,
Natalie i Ethana, którzy nie potrafią żyć bez siebie nawzajem, później spotykamy
dwóch funkcjonariuszy – Marka i Paula, wspólnie pracujących w policji przy
kilku śledztwach. Dzięki nim poznajemy też Rose, ambitną policjantkę, a przez
całą powieść przewija nam się malarz, właściciel galerii i wiele innych,
powiązanych z fabułą postaci. Połączenie świata policji, artystów i
przestępczego to mieszanka wybuchowa, która zajmuje nam kilkanaście godzin
lektury.
 |
| Sprawdź na stronie Wydawnictwa |
360 stron potrafi wciągnąć. Ja co prawda początkowo czułam
znużenie i kilkakrotnie podchodziłam do lektury, zanim Oddech śmierci na dobre zagościł w mojej biblioteczce, ale finalnie
nie żałuję poświęconego czasu. Książka jest interesująca, a zważając na to, że
jest literackim debiutem Bagrij można wybaczyć pewne mankamenty i niedociągnięcia.
Całość powstawała przez kilka lat, jednak może dało to autorce czas do namysłu
i poznanie rzeczy, które wykorzystała w trakcie pisania – nie ukrywajmy, praca
w prosektorium, działania policji, analiza dowodów czy choroby psychiczne to
nie są tematy, które dotykają nas na co dzień. Bagrij posługuje się lekkim,
przystępnym językiem. Nie unika co prawda nomenklatury, nadającej książce
nowoczesnego stylu i pewnej fachowości, jednakże całość dostała dość przemyślanie
skonstruowana. Czekam na więcej, czas pokaże, jak rozwinie się pióro Joanny
Bagrij i co zaprezentuje swoim czytelnikom.
6 opinii:
Uwielbiam takie wciągające kryminały. Wybaczę autorce okrojone opisy. Czasem lepiej, gdy jest ich mniej, niż jakbyśmy mieli poznawać historię osób, które nie mają większego wpływu na fabułę. Będę miała książkę na uwadze :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
http://tamczytam.blogspot.com
Muszę kupić :)
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńWitam,
OdpowiedzUsuńdziękuję za recenzję, ale wkradł się tam mały błąd - książka nie powstawała przez kilka lat - jej napisanie zajęło mi w sumie bez przerwy ok. 2 miesięcy. Na mojej stronie jest to dokładnie opisane. Pisałam ją na wakacjach i potem odłożyłam pisanie do kolejnych wakacji. W trakcie przerwy nic z nią nie działałam. A po jej napisaniu z kolei po prostu poczekałam z wydaniem. Także Proces wydawania i pisania trwał około 2 lat, ale samo pisanie książki nie trwało kilku lat. :)
Pozdrawiam
Joanna Bagrij
Po kryminały czasem sięgam, ale to nie mój ulubiony gatunek, więc póki co do książki szczególnie mnie nie ciągnie ;)
OdpowiedzUsuńMuszę ten debiut w końcu przeczytać :)
OdpowiedzUsuńDziękuję!