Z debiutami bywa różnie. Z życiem młodych ludzi również. Czy da się więc stworzyć ich socjopsychologiczny portret wybranej grupy? Przekonajmy się!
Karol, główny bohater do ewidentnie dążący do autodestrukcji człowiek, dla którego wartości zdają się zanikać, a jego mroczny, płytki świat staje się kluczem naszego opowiadania. Podczas lektury odniosłam wrażenie, że autor próbuje pokazać wielowymiarowość popularnego zdania “Sex, drugs, Rock&roll”, które w pewnych sytuacjach może stać się wyniszczające zarówno dla bohatera, jak i jego towarzyszy. Tak było w przypadku Karola. Zarówno on, jak i wszyscy bohaterowie powieści, którzy każdorazowo odgrywają pewną rolę w tej historii, są uzależnieni od alkoholu, papierosów, narkotyków i przypadkowego seksu. Brak w nich emocji, chęci zamiany, walki o lepszą codzienność. Z pewnością, gdy przyjdzie Wam czytać I tak dalej, zaczniecie analizować postępowanie bohaterów. Jako ludzie uwielbiamy schematy, pogrążanie się w utartym już szablonie, bez chęci wprowadzania nawet najdrobniejszych zmian. Brak planów i ambicji ma jedną konsekwencję - brak rozczarowań, co dla wielu współczesnych ludzi może być zbawienne, a z kolei możliwość (lub umiejętność) prześlizgiwania się przez życie to sposób na bezstresowe, nieinwazyjne egzystowanie. W końcu małe sukcesy i drobne radości zdarzają się każdemu. Niemniej, książka rozbija się o życie w trudnej grupie społecznej. Mroczne bary, obskurne speluny to miejsca, w których diabeł mówi dobranoc, wśród unoszących się kłębów papierosowego dymu i woni coraz to większej ilości alkoholu.
Gdybym miała podsumować książkę, z pewnością porównałabym Wiktora Orła do kultowego Piotra C., znanego m.in. z bestsellerowej książki Pokolenie Ikea. Jeśli jednak przyjdzie mi podsumować zaserwowane mi opowiadanie, przestrzegałabym czytelników wrażliwych, którzy nie są fanami wulgarnych, momentami brutalnych książek. Wydaje mi się również, że autor zbyt zero-jedynkowo potraktował swoją misję. Ogromnym walorem jest przedstawienie historii i zdarzeń w sposób umożliwiający wcielenie się w główne postaci, ale nie sądzę, że wśród moich rówieśników jest tak wiele destrukcyjnych jednostek. Dodatkowo, nie zgodzę się z hasłem, że mamy do czynienia ze szkicem “socjologicznym młodych Polaków” - Orzeł ma wiele wyjątkowo trafnych spostrzeżeń, ale w wielu przypadkach brakuje mu wielowątkowości i szerszego kontekstu. Zbyt mocno postanowił generalizować pewne aspekty, a napisana przez niego książka nie jest ani dokumentem, ani najprostszej konstrukcji groteską. Co więcej, przeczytają ją tylko wybrani, bo w końcu przyjdzie zmierzyć się z dość trudną propozycją.
Sami musicie ocenić opowiadanie. Lektura z pewnością jest pasjonująca, ale co i rusz budzi w czytelniku ogromne zniesmaczenie (biorąc pod uwagę sytuacje, w której aktualnie znajdują się bohaterowie). Dodatkowo w wielu miejscach brakuje rozszerzenia, szerszego opisania danego wątku. Zbyt szybko przeskakujemy pomiędzy scenami, ale to jedynie wskazówka dla autora, bowiem sam pisarz rokuje bardzo dobrze. Czy sięgnę po kolejną książkę Orła? Nie wiem. Moja wyobraźnia jest dość wybujała, a więc nadal odczuwam pewien dyskomfort związany z tym, co przeczytałam. Obawiam się, że wolałabym albo dokumentalną propozycję, albo tytuł z naciskiem na obyczajowość czy kryminalną intrygę w kolejnym wydaniu. Dywagacje, uzupełnione o fabułę niestety nie należą do moich ulubionych, ale z pewnością znajdą wielu zwolenników. Jedno jest pewne - książkę warto poznać, by móc skonfrontować jego socjopsychologiczny portret młodych ludzi z tym, co dotyka nas każdego dnia.
26 opinii:
Jest to dla mnie totalna nowosc ale przyznam sie że chyba pozycja nie dla mnie
OdpowiedzUsuńNie wiem czy jest to coś dla mnie...
OdpowiedzUsuńCiekawa pozycja. Zapiszę sobie tytuł i autora.
OdpowiedzUsuńRaczej nie zajrzę do książki. Wydaje się ciekawa, ale jednak...
OdpowiedzUsuńCzytałam, posiadałam i chętnie sprzedam, dla mnie była średnią pozycją.;-)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam, A!
www.poczytujac.blogspot.com
Ta raczej nie dla mnie :)
OdpowiedzUsuńJeszcze się zastanowię czy po nią sięgnę.
OdpowiedzUsuńTo nie mój klimat, ale może z ciekawości przeczytam :)
OdpowiedzUsuńWydaje mi się, że pomysł bardzo dobry, ale jako, że nie przepadam za brutalnością w książkach nie sięgnę po tą historię.
OdpowiedzUsuńJa mam tyle książek w domu do przeczytania, że, ąż się boję myśleć o kolejnej książce do czytania.
OdpowiedzUsuńsłowo socjopsychologiczny kusi
OdpowiedzUsuńKsiążka wydaje się naprawdę dobra, ale też i porusza poważne tematy. Nie wiem jednak czy sama bym po nią sięgnęła. Wole przyjemniejsze i relaksujące lektury. Ale moze kiedys:)
OdpowiedzUsuń(recenzentka-ksiazek.blogspot.com)
Niestety nie słyszałam o tej historii wcześniej :)
OdpowiedzUsuńNie przepadam za książkami, w których większość bohaterów ma problemy z uzależnieniem - obojętnie od czego xD Taka fabuła po prostu mnie nie pociąga.
OdpowiedzUsuńSakurakotoo ❀ ❀ ❀
Wybierasz bardzo ambitne książki :-) Ja wolę czytać historyczne ;-)
OdpowiedzUsuńZnam Pokolenie Ikea i chętnie się przyjrzę tej pozycji :D
OdpowiedzUsuńWydaje się takie poważne, a ja takich nie lubię niestety :/
OdpowiedzUsuńintrygujący tytuł
OdpowiedzUsuńnie wiem czy to dla mnie:)
OdpowiedzUsuńJa często mam podobno dywagacje w głowie, kiedy spotkam na swojej drodze taką destrukcyjną jednostkę. Przyznam, że to często dość ciekawy temat , myślę że z chęcią sprawdzę pióro Pana Orła, ale poczekam z tym do jesiennych wieczorów :)
OdpowiedzUsuńBook Beast Blog
Tyle książek do nadrobienia... Myślę, że mogłaby mi się spodobać.
OdpowiedzUsuńNiestety nie dla mnie. :/
OdpowiedzUsuńBuziaki,
StormWind z bloga https://cudowneksiazki.blogspot.com/
Niestety książka nie dla mnie ;)
OdpowiedzUsuńTematyka książki nie wzbudziła mojego zainteresowania, więc jednak odpuszczę sobie ten tytuł.
OdpowiedzUsuńPrzypuszczam, że nie odnalazłabym się w tej książce, nie przekonuje mnie do siebie, ale spotkania w przyszłości nie wykluczam, czasem chętnie buszuję po różnych klimatach czytelniczych. :)
OdpowiedzUsuńBookendorfina
Destrukcyjni powiadasz? Widze ich WSZEDZIE. Wiec czy chce czytac o tym? Raczej nie poniewaz mam dosc tego co jest wokol i nie mam ochoty sie wcielac w te osoby ;) pozdrawiam i zapraszam
OdpowiedzUsuńDziękuję!